نقش گیرنده فاکتور نوروتروفیک مشتق از مغز بر سطح اضطراب پس از تجویز حاد مورفین در موش های صحرایی

سابقه و هدف: با توجه به اثرات ضد اضطرابی مورفین حاد، هدف این مطالعه بررسی نقش گیرنده فاکتور نوروتروفیک مشتق از مغز (brain-derived neurotrophic factor, bdnf)  در این اثرات بود. مواد و روش ها: 48 راس موش های بزرگ صحرایی نر با نژاد ویستار به طور تصادفی به 6 گروه تقسیم شدند. ابتدا یک دوز مورفین به میزان 10 میلی گرم بر کیلو گرم به صورت زیر جلدی و بعد از 2 ساعت، ana12 ( مهارگر گیرنده bdnf/trkb)  به میزان 25/0 و 5/0 میلی گرم بر کیلو گرم به صورت داخل صفاقی تزریق گردید. سپس 4 ساعت بعد موش ها در ماز بعلاوه ای شکل مرتفع جهت سطح اضطراب مورد ارزیابی قرار گرفتند. موش های گروه کنترل به طور مشابه سالین دریافت نمودند. یافته ها: یافته ها نشان دادند ana12 با هر دو دوز در موش هایی که یک دوز سالین دریافت نمودند موجب افزایش مدت زمان ماندن در بازوی باز گردید و در موش هایی که یک دوز مورفین گرفتند موجب کاهش یا افزیش تعداد ورود به بازوی باز و بسته (به ترتیب) گردید. نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که گیرنده bdnf/trkb می تواند نقش تنظیمی بر تعدیل اثرات ضد اضطرابی مورفین حاد داشته باشد.